Imagin z Zayn'em ♥

— ♣ Ciągle chodzi ci po głowie jedna myśl „Po co żyć” . Po co żyć w tak okrutnym świecie, gdy nawet za rogiem może czekać na ciebie przestępca, który podetnie ci gardło, albo wbije ci nóż w plecy, bądź też zastrzeli. W tych czasach można kupić zapewne jakąś broń nielegalnie. Dlaczego masz tak żyć. Nie lepiej po prostu skoczyć z tego cholernego mostu i zakończyć wszystko raz na zawsze. Stoisz na wielkim moście wpatrując się w wodę, która tak przyjemnie szumiała. Nawet z tak dużej wysokości słychać ją. Stawiasz krok w przód, gdy nagle czujesz na swojej ręce czyjaś obcą dłoń.
-Zostaw mnie-mówisz zła i próbujesz zabrać swoją dłoń, jednak na marne.
-Nie, bo wtedy spadniesz-mówi chłopak, który trzyma cię za rękę.
-I o to chodzi. Daj mi spokój.
-A co jeśli nie dam ci spokoju?
-To…to-nie wiesz co powiedzieć, bo dopiero teraz widzisz przed sobą przystojnego mulata z czekoladowymi tęczówkami.
-Też tak myślałem.
-Zostaw mnie proszę. Nie chcę już tu dłużej być-mówisz.
-Jak masz na imię?-pyta nieznajomy.
-[T.I], ale to nieważne w tej chwili.
-Posłuchaj mnie [T.I]. Nie wiem co się wydarzyło, że masz ochotę zrobić takie głupstwo, ale nie warto tego tak kończyć. Nie wolno ci się poddać. Walcz i nie daj innym satysfakcji, że jesteś słaba. Pokaż, że jesteś silną dziewczyną. Na świecie wiele ludzi ma problem, ale nie próbuje popełniać samobójstwa
-Wiem, ale…
-Nie ma żadnego „Ale”. Chodź tu-wciąga cię z powrotem na most zza barierki i podchodzicie do ławki siadając na niej.
-W ogóle jestem Zayn-przedstawia się i uśmiecha czarująco.
-Miło mi-mówisz.
-Powiedz mi co się stało.
Bierzesz głęboki oddech i spoglądasz przed siebie.
-Niedawno zmarł mi ojciec. Mieszkam sama z mamą i nie umiem sobie bez niego poradzić. Mama zamknęła się w sobie. Już nie traktuje mnie jak kiedyś jak swoja córkę. Już nie mogę o wszystkim jej powiedzieć.
-[T.I] Twoja mama tez cierpi. Daj jej trochę czasu.
-Tak, ale…Chyba masz rację. Za dużo od niej wymagam-mówisz szczerze.
-Na pewno mam rację-zaśmialiście się.
-Zayn czy ty czasami nie bywasz w tej kawiarni niedaleko przejazdu kolejowego?-pytasz.
-Tak to moja ulubiona. Nie raz cię w niej widziałem i zauważyłem, że mi się przyglądasz i to bardzo często-odpowiada.
-To nieprawda-burzysz się.
-No tak to ja sam się sobie przyglądałem-zaśmiał się i dźgnął cię palcem w bok.
-Ja tylko zerkałam.
-Chciała byś może gdzieś ze mną pójść?
-Randka?
-Yy..nie..to znaczy tak. Więc?-pyta ponownie.
-Chętnie-odpowiadasz uśmiechając się. –Ej a skoro ty widziałeś mnie w tej kawiarni to znaczy, że ty się przyglądałeś-pokazujesz mu język i śmiejesz się.
-Osz ty musiałaś się odgryźć.
-Pewnie. Nie teraz to kiedyś bym to zrobiła.
-Wariatka.
-Muszę iść.
-Masz jutro czas o 12:00?-pyta.
-Tak mam.
-Spotkajmy się jutro w kawiarni o tej godzinie-mówi mulat.
-Nie ma sprawy-mówisz i wstajecie z wcześniej zajętej przez was ławki.
Chłopak delikatnie musnął wargami twój policzek, a ty zarumieniłaś się i posłałaś mu uśmiech. Chwilę późnej rozeszliście się w swoje strony.
Spotkaliście się nazajutrz w umówionym miejscu. Chłopak przyszedł z twoim ulubionym kwiatem różą. Zresztą dostawałaś ich sporo, bo spotykaliście się wiele razy, a na jednym z takich wypadów zostaliście parą. I tak jest do dziś.
_____________________________________________________________
Nie wyszło mi. Jestem tego świadoma.
przepraszam. 

Z KIM MA BYĆ KOLEJNY?